Гэнэт өөрийн орох дуртай энэ газрын тухай бичмээр санагдчихлаа. Би мэргэжлийн хоол шүүмжлэгч, ресторан шүүмжлэгч биш болохоор өөрийнхөө л туршлагыг бичье. Жааз Клаб маань Хүүхдийн 100 буюу Сөүлийн гудамжинд байрладаг. Би яг тэнд гээд хэлчихэж чадахгүй байна гэхдээ Сөүлийн гудамжаар өлийгөөд явж байхад олдож л таараа.
Зундаа гадаа суух талбайгаа үнэхээр дажгүй зассан байсан. Ширээ тус бүр нь жижигхэн саравчинд, дээрээ гэрэлтэй, тэрүүхэн тэндээ тусгаарлагдчихсан. Харин дотроо бол намхан, жижигхэн ширээнүүдтэй, бас ихэвчлэн гадныхан суудаг өндөр тек маягийн ганц урт ширээтэй, улаан хүрэн ханатай. Тохилог санагддаг шүү.
За хоол нь гэвэл Армянь үндэсний хоолоор үйлчилдэг, би л лав 2 төрлийн хоол, Цезарь салат, шарсан төмсийг нь идэж байсан. Би Армянь хоол ойлгохгүй юм байна лээ. Гэхдээ муухай биш байсан. Нээрээ, бодоод байсан чинь би хаана ч орж, юу ч идэж, ууж байсан дандаа шарсан төмс авдаг юм байна ш дээ. Эдний шарсан төмс порц ихтэй, бас ч үгүй салса малсатай ирнэ ээ.
Уух юмны хувьд гэвэл хаа сайгүй байдаг ихэнх уух юм байдаг. Хамгийн таалагдсан нь захиалсан уух юмаа өөрийн хүссэнээр жаахан өөрчлүүлэхэд татгалзах юмгүй зөвшөөрөөд, гоё хийгээд ирдэг нь. Би бол кофендоо жаахан крем нэмүүлэх гэх мэтчилэн жижиг сажиг юм орох болгондоо хүсдэг юм.
Үйлчилгээ бол нэг эрэгтэй зөөгч байдаг юм аа. Олон жил ажиллаж байгаа байх гэж би боддог. Яагаад гэвэл менюн дээрээ тэрний зураг нь байдаг юм. За тэр ч яах вэ, тэр залуу ёстой мундаг, үнэхээр эелдэг, хурдан бас алдаа нэг их гаргадаггүй, гэхдээ хэтэрхий серёзны ч биш. Тэр бараг Жааз Клабын захирлын хүү байх аа. Харин зун хэдэн эмэгтэй зөөгчид байсан нь хүн дуудаад байхад сонсдоггүй, сонсохоороо ирдэггүй, ирэхээрээ захиалга авдаггүй, авахаараа авчирж өгдөггүй, авчирж өгөхөөрөө хурааж авахаа мэддэггүй тийм хүмүүс байсан л даа.
Жааз Клабын тайзан дээр нэг их секси улаан микрофон байдаг юм. Орох болгонд тэрэнд нүд унагаана. Хүн хэрэглэж байсныг хараагүй болохоор сувинер ч байж магадгүй. Тэгэхдээ нэг өдөр би тэрийг өөрийн болгоноо, муахахахаха
